Panel dyskusyjny – Pamięć o Zagładzie 2.0
Panel dyskusyjny Pamięć o Zagładzie 2.0 odbędzie się po projekcji filmu “Wilkołak”.
Panel dyskusyjny poświęcony będzie rozważaniom na temat współczesnego obrazu Zagłady zawartego w sztukach wizualnych i tekstach kultury – filmach, powieściach graficznych, malarstwie i rzeźbie. Uczestnicy rozmowy – prof. Joanna Rutkowiak (Gdański Oddział Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego), prof. Grzegorz Berendt (Muzeum II Wojny Światowej) oraz dr Rafał Kowalski (Muzeum Żydów Mazowieckich) spróbują odpowiedzieć na następujące pytanie: „W jaki sposób, 74 lata po Zagładzie, mówić o Holocauście, by zainteresować młodych ludzi tematem i jednocześnie sprawić, by nie został potraktowany zbyt schematycznie. Moderator dyskusji – dr Piotr Kurpiewski.
Prowadzący
-
Grzegorz BerendtPolski historyk, wicedyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku; naczelnik Biura Edukacji Publicznej oddziału IPN w Gdańsku w latach 2008-2013, wykładowca historii na Uniwersytecie Gdańskim, członek Rady Naukowej Żydowskiego Instytutu Historycznego. Od 1 lutego 2018 został powołany przez premiera Mateusza Morawieckiego w skład zespołu ds. dialogu z Izraelem.
Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego. Doktorat obronił w 1995 na podstawie pracy „Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920-1945 (Działalność kulturalna, polityczna i socjalna)” napisanej pod kierunkiem Stanisława Mikosa, habilitował się w 2007 na podstawie rozprawy „Życie żydowskie w Polsce w latach 1950-1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce”. Specjalizuje w historii Polski XX w., historii Pomorza, dziejach Żydów w Polsce i relacjach polsko-żydowskich. Jest autorem około 90 publikacji naukowych i ponad 30 popularnonaukowych. W dorobku naukowym ma trzy samodzielne monografie i współautorstwo 7 książek.
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego i Instytutu Kaszubskiego. Przewodniczy Radzie Muzeum Stutthof oraz jest członkiem Rady Muzeum Auschwitz-Birkenau i Kolegium Historyczno-Programowego Europejskiego Centrum Solidarności[6]. Należy do redakcji pisma naukowego Wydziału Historycznego UG „Studia Historica Gedanensia” -
Joanna RutkowiakUrodzona w Warszawie, tam przeżyła dzieciństwo i wczesną młodość – lata wojenne, Powstanie Warszawskie, czas powojenny. Później jej miastem stał się Gdańsk. Stopnie i tytuły naukowe z zakresu pedagogiki uzyskała w Wyższej Szkole Pedagogicznej i w Uniwersytecie Gdańskim. W tej uczelni przez 25. lat kierowała zakładem Teorii Kształcenia, była też prodziekanem byłego Wydziału Humanistycznego, redaktorem naczelnym “Gazety Uniwersyteckiej”, przewodniczącą Rektorskiej komisji ds. Osób Niepełnosprawnych w UG.
Jej zainteresowania naukowe dotyczą dydaktyki ogólnej i pedeutologii – teorii kształcenia i pracy nauczyciela. W opublikowanych artykułach i książkach autorka koncentruje się na kwestii profesjonalnego rozwoju nauczycieli w toku ich pracy zawodowej, na zagadnieniach dialogu edukacyjnego jako “dialogu bez arbitra”, na teoretycznej problematyce wymiany edukacyjnej w formule “uczenia się od outsidera” – to ostatnie zagadnienie podjęto w ramach intensywnej naukowej współpracy z Uniwersytetem Linkoping w Szwecji.
W ostatnich latach zainteresowania naukowe prof. Joanny Rutkowiak zdominowało pogranicze edukacji i ekonomii. We współautorstwie z prof. Eugenią Potulicką opublikowała na ten temat książkę pt. “Neoliberalne uwikłania edukacji” (2010,2012) oraz szereg artykułów – ostatni (z wiosny tego roku) dotyczył powiązań między neoliberalizmem a wychowaniem przez sztukę. -
Piotr KurpiewskiWykładowca w Katedrze Wiedzy o Filmie i Kulturze Audiowizualnej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego, a także nauczyciel historii w gdyńskim Gimnazjum nr 11. Od 2007 r. naukowo zajmuje się historią polskiej kinematografii ze szczególnym uwzględnieniem czasów PRL. W 2013 r. obronił rozprawę doktorską pt. Film historyczny w Polsce Ludowej. Autor kilkunastu tekstów naukowych i popularnonaukowych z zakresu historii filmu, zafascynowany twórczością Krzysztofa Kieślowskiego i Wojciecha Smarzowskiego, a także podróżami po świecie, w których towarzyszy mu żona Ula. W 2017 roku Wydawnictwo UG opublikowało jego pierwszą książkę – Historię na ekranie Polski Ludowej, monografię powojennego polskiego kina historycznego.
-
Rafał Kowalskidr Rafał Kowalski
Zastępca kierownika w Muzeum Żydów Mazowieckich w Płocku. Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, doktor nauk humanistycznych UW w zakresie nauk o polityce. W przeszłości dziennikarz m.in. „Gazety Wyborczej”. Badacz relacji polsko-żydowskich, dziejów i kultury narodu żydowskiego oraz państwa Izrael. Na całym świecie zbiera wspomnienia płockich Żydów w bezpośrednich rozmowach z nimi i ich bliskimi.
Jest autorem książek: „Raz jeszcze. Żydzi, Płock, Polska” (2016, nominacja do tytułu Płocczanin Roku 2017), „Płoccy wypędzeni. Marzec’68” (2018), „Być dla kogoś. Hanna Witt-Paszta” (2018). Współautorem (z Mariuszem Piotrowskim) reportażu książkowego „Szacun. Andrzej Marszałek” (2017).
Twórcą scenariusza sztuki teatralnej „Czarne czereśnie” (2016, nominacja do Srebrnych Masek – corocznych nagród przyznawanych przez Płockie Towarzystwo Przyjaciół Teatru). Ta opowieść o płockim Żydzie Liberze Taubie była w repertuarze Teatru Dramatycznego w Płocku. Gościnnie została zagrana w ramach festiwalu Warszawa Singera i Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie.
Jest autorem wystawy „Szuflada. Fotografie płockich Żydów”. Złożyły się na nią zdjęcia, które odnalazł w domowych archiwach bohaterów swoich książek i pokazał je światu po raz pierwszy. Wystawa swój wernisaż miała w Muzeum Żydów Mazowieckich w 2017 r.
Dwie młode płocczanki, Bogumiła Szkoda i Magdalena Kalwas, zainspirowane jego książką „Raz jeszcze…” napisały scenariusz i wyreżyserowały sztukę o płockich Żydówkach zatytułowaną „Ostatni telefon”. Jej premiera odbyła się w MŻM w 2017 r.
O płocczanach pochodzenia żydowskiego opowiadał m.in.: na Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie, w stołecznym Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie, Muzeum Emigracji w Gdyni, Muzeum Sopotu, Instytucie Polskim w Tel Avivie, na zaproszenie stowarzyszenia Wielokulturowy Gostynin. Miał na ten temat zajęcia m.in. z uczestnikami płockiego Festiwalu Kultury i Sztuki dla Osób Niewidomych, osadzonymi w Zakładzie Karnym w Płocku, uczniami płockich szkół podstawowych i ponadgimnazjalnych.
Organizuje (lub współorganizuje) i prowadzi szereg otwartych działań dla propagowania relacji polsko-żydowskiej: spotkań autorskich, wystaw, warsztatów, prelekcji, koncertów, pokazów filmowych, w Płocku i nie tylko.
Wśród jego zainteresowań są reportaż, literatura amerykańska i izraelska, teatr. Kibicuje szczypiornistom Wisły Płock i piłkarzom nożnym Manchesteru United.
